Het Roze Retrokussen

Nadat ik het boek "Haken en kleur" kocht, en ik dit kussen zag, was ik meteen verkocht.
Dit moest en zou ik ook hebben!!
Dus vol goede moed begon ik aan de granny squares.
Maar, Karlien heeft altijd net iets minder uithouding dan ze in de eerste plaats denkt, dus na enkele vierkantjes was ik het zat.
Vierkantjes in de kast, wol terug op de plank. Laten we het project gewoon vergeten, is de gemakkelijke oplossing dan.
Tot ik onlangs in die vergeten hoek van de kast in kwestie iets aan het zoeken was, en de vierkantjes er-letterlijk-uitvielen.
Ik bekeek ze eens goed en zag dat ik er 9 had...hmm, dat maakt toch ook een vierkant?
Het patroon schreef er 25 voor, maar ik had een klein kussentje dat exact groot genoeg was voor een 9 op 9! :-)
Vanmorgen werkte ik het kussentje volledig af, ziehier het resultaat:

                                 De achterkant werkte ik simpel af met zuurstokroze stokjes :-)

Een mooi roze retrokussentje dat nu mag pronken in de zetel!

Karlien en de kanten comeback

Jaja...lang genoeg geleden!

Ik zou hier wel 100 redenen kunnen opnoemen, maar laten we het er gewoon op houden dat het er gewoon totaal niet meer van gekomen is, om te bloggen én om creatief bezig te zijn.

Maar stiekem begon ik het wel te missen, de foto's maken, het verhaal errond vertellen...daarmee dacht ik op deze lazy sunday, "vooruit Karlien!"
Eens de spits er terug af is... :-)

Vandaag deel ik enkele foto's van kantklossen.
Mijn grootmoeder kantkloste, in de woonkamer lag altijd wel een kantkloskussen met een werkje erop.

Toen ik groter werd en ik het breien en het haken onder de knie had, begon ze mij dus de beginselen van klossen te leren.

Jammer genoeg heb ik maar enkele "lessen" kunnen volgen voordat zij overleed.

Onlangs was ik met Vriend in Brugge, Hét kantklos-walhalla van Belgie.
Daar kreeg ik een werkmap: kantklossen: het prille begin.

Met deze map ben ik mezelf dus met heel veel vallen, opstaan, frustraties en opnieuw beginnen, de basis aan het aanleren.

Mijn eerste werkje was een strookje kant met de drie verschillende "slagen" erin, om dit dus onder de knie te krijgen.
Ik heb het niet opgemeten, weet dus niet hoe lang het is, maar ik daag jullie uit om te raden hoelang ik hiermee bezig geweest ben...
Maar 2,5 uur...:-)
Het resultaat is...niveau beginner, maar kan er toch mee door voor na jaren de draad terug te hebben opgepikt...

Ja, dit blogbericht gaat letterlijk en figuurlijk over de draad terug oppikken :-)

Zo ziet een kantkloskussen er uit voor wie dit nog niet kent

De draad kan gemakkelijk "geklost" worden door de houten klossen

Eindresultaat na enkele uurtjes werk: de verschillende slagen

Een nieuw werkje

Over kleuren en nailart

Allereerst een-veel te laat- gelukkig Nieuwjaar!
Door omstandigheden een tijdje niet kunnen bloggen, maar ik heb waarschijnlijk nu wel de twijfelachtige eer om de allerlaatste te zijn met de beste wensen aan iedereen!

Voor iedereen ook veel blog(lees)plezier gewenst , een hoop inspiratie en geen mislukte of frustrerende projecten!

Om het blog-jaar 2014 op een leuke manier samen te vatten, maakte ik een collage van de populairste onderwerpen

De inspiratie voor nieuwe projecten voor 2015 is nog wat op gang aan het komen.

Sowieso ben ik in winterperiode sterk geneigd naar andere kleuren en thema's dan in de zomer, best normaal eigenlijk 😃

Het kleurenpalet waar ik nu mee werk is simpel:

- classic black
- pastel
- and a little touch of gold
= Classique Chique

Versus

- baby pink
- dark Candy pink
- pastel pink
= Rose Garden

Het thema (dit zijn trouwens geen officiële namen van kleuren, het klinkt gewoon veel leuker met een zelfgekozen naam 😃) Classique Chique probeerde ik net al even uit met een hobby van lang geleden maar niet vergeten...nail art.

En daarmee heb ik alweer het eerste blogbericht van dewereldvankarlien van het jaar 2015 gelanceerd!
Beetje laat dus, maar wel in stijl!

Merry Christmas!

Allereerst aan iedereen mooie Kerstdagen en een gezond, gelukkig Nieuwjaar toegewenst!

2014 was een mooi jaar, mijn kinderdroom om ooit een boek uit te geven is uitgekomen, de geboorte van mijn blog en heel veel creatieve inspiratie.
En een mede-blog-maatje, samen hebben we vele uurtjes gepruld, gesukkeld en daar veel plezier om gehad.
Dankjewel voor die fijne en leerzame momenten, Sofie!

Ook aan Vriend, al mijn familie, vrienden, kennissen en collega's, bedankt voor de fijne momenten van afgelopen jaar en voor de interesse in mijn blogje!

En om dit passend weer te geven, dacht ik het in de vorm van een leuke kleurplaat te doen.
Trouwens 1 van de laatste projectjes van het oude jaar!

Het concept ' kleuren voor volwassenen' is best leuk, al is het een heuse beproeving voor Karlien om de hele plaat ook netjes af te werken :-)

Vintage juweeltjes zelfgemaakt!

Het trok steeds vaker mijn aandacht: van die leuke juweeltjes met (gepersonaliseerde) piepkleine prentjes in.
Mooi!...
Maar...
Je kan er nog zo veel van kopen als je wil, het zal toch nooit precies HET juweeltje zijn dat je wil, of dat bij dat éne kleedje past.

"Dus laten we lekker zelf aan de slag gaan", dacht Karlien. Hoe moeilijk kan het zijn?
Gauw even geshopt online, voor de cabuchonhoudertjes, juweeltjeslijm en nog wat andere leuke hebbedingetjes.

Al gauw kwam ik erachter dat het toch wat meer vaardigheden vereiste dan ik dacht!
De eerste moeilijkheid bleek al: vind een prentje voor een cabuchonhoudertje van 13 op 18 mm....

Na een heleboel opzoekingswerk en prentjes aangepast te hebben qua grootte (danku Sofie!) konden we verder aan de slag.

We besloten met in plaats van een glazen cabuchon eens te werken met vloeibare fimo.
Je legt een laagje fimo over je prentje, bakt het af en voila!

Hier volgen de twee juweeltjes afgewerkt met vloeibare fimo

Juweeltje met een vintage afbeelding van het sprookje Roodkapje (sprookjes!!! :-) )

en een juweeltje met een prentje uit een kinderboek.

Ik werkte het onderste juweeltje af met een laagje hoogglansvernis, het Roodkapje-juweeltje zou zijn charme ermee verliezen en heb ik zo gelaten.

Ben er wel blij mee! 

Welkom, hobby nr ...  :-)

Groene velours met zwarte hakken

Ik had het al een hele tijd liggen, onder in mijn stoffenkast: een mooie lap groene velours.

Eens gekocht op een Stoffenspektakel voor de mooie kleur en kwaliteit,
 maar...dan kom je thuis, kom je tot bezinning en maakt je enthousiasme langzaam plaats voor gedachten als "alwéér een miskoop!!"

En omdat ik niet meer wil meedoen met die gedachten :-) ben ik van principe: we verwerken het ooit wel eens ergens in, al is het voor een make-uptasje!

Zo ook met de velours. In het boek Love at First Stich kwam ik een super jaren '50 jurkje tegen, met een hele wijde rok.
Het patroon raadde aan om en stevige, ietwat stijvere stof te gebruiken.
Perfect om met het velours dit patroon eens uit te testen!

Vanwege het winterprobleem 'het is altijd donker als ik tijd heb voor hobby's' zijn de foto's qua kleur wat minder scherp, maar het gaat om de vorm he :-)

Het bovenstuk maakte ik met zwarte tricot, Punta Di Roma, om niet de hele jurk in zware velours te hebben.

Afgewerkt met een blazertje en hoge hakken kan je zo naar een (eindejaars)feestje!

Leuk weetje: de rode stof die daar uit de wasmachine hangt te drogen (neen, geen droogkast!) is bedoeld voor hetzelfde patroontje.

Deze gaat wel een stuk soepeler vallen aan de rok, dit is ook Punta Di Roma.

Zo gaat het een minder "dramatisch en diva" effect geven dan de velours.

Maar ach, een beetje drama op zo'n eindejaars-familie-kerst-bijeenkomst-feest mag altijd, toch? :-)

Meneer Konijn voor het goede doel

We blijven hier in de popjes- en knuffelsfeer hangen...
Maar deze is voor een goed doel!

Via de website van Het Stoffenhuis kwam ik bij de "Meneer Konijn-actie", een actie van Q-music.

Dit in samenwerking met Inge Snuffel, bekend van het boek "Feest in't knutselbos", en het Stoffenhuis, waarbij je de kant-en klare pakketjes kan kopen om een konijntje te maken.

De opbrengst van de verkoop van deze pakketjes gaat naar vzw Kindergeluk.


En omdat ik absolute voorstander ben van creativiteit voor het goede doel, schafte ik mij meteen een pakketje aan met het patroontje en de stof.

De gebruiksaanwijzing is heel duidelijk en overzichtelijk, in een mum van tijd zat mijn konijntje in elkaar!

Hier komt hij piepen!

Je kan er ook voor kiezen om de afgewerkte Meneer Konijn terug te bezorgen aan Het Stoffenhuis, zij verkopen hem dan verder en schenken die opbrengst dan weer aan vzw Kindergeluk.

Ik weet nog niet wat ik ga doen, maar ik vind mijn konijntje zo lief dat ik hem toch nog nog even bij mij hou...:-)